عمو رجب هم آسمانی شد

حاج رجب خودش بود، بی‌هیچ نقابی، حتی می‌توانستی لبخند خدا را بر روی لب‌های نداشته او ببینی، صورت حاج رجب جایی جا مانده بود که هرگاه می خواستی روی ماه خدا را ببینی، می‌توانستی به اینجا بیایی، اینجا می‌توانستی امضا و دستخط خدا را ببینی که بدون هیچ پرده‌ای بر صورت او به یادگار مانده بود.