آیا شیعیان پس از نماز ۳ بار«خان الأمین» میگویند؟!!
پاسخ به یک شبهه؛
آیا شیعیان پس از نماز ۳ بار«خان الأمین» میگویند؟!!
برخی از زائران
جهان اسلام هنوز نیز پرسش هایی درباره تشیع در ذهن دارند. آنان می پرسند، آیا
درست است که شیعیان پس از هر نماز سه بار مى گویند: «خان الأمین»؟
میلیون‌ها نفر شیعه در جهان نماز مى
گزارند، و حتى یک نفر از آنان چنین عبارتى را بر زبان نمى آورند، بلکه همه آن‌ها
با بلند کردن دست‌ها، سه بار «اللّه اکبر» مى گویند و بسیارى از آنان، حتى از
اینکه چنین اتهامى بر آنان وارد مى شود، بى خبرند.
شیعیان پیروان محمّد (ص) خاتم النّبیّن
می‌باشند؛ آن‌ها به نبوّت محمّد بن عبدالله (ص) و وصایت و امامت و خلافت بلافصل
علی بن ابی طالب (ع) به دستور الهی و سفارش پیامبر (ص) معتقد هستند و درک
درستی از جایگاه و مقام نبوّت و وصایت دارند.
شیعه آنقدر برای رسول خدا (ص) احترام قائل هستند که برای پیروی دقیق و اصولی ازپیامبر (ص) سنّت، سیره، شرح حال و شخصیّت پیامبر (ص) را با روایت و گزارش علی (ع) و فرزندان معصوم ایشان و صحابه عادل قبول می‌کنند و از پذیرش روایاتی که در آن مستمسکی برای توهین به ساحت رسول خدا وجود دارد ابا دارند.
این در حالی است که جوامع حدیثی و کتابهای تاریخی اهل سنّت روایاتی را ارائه می‌دهند که کتابهایی مثل آیات شیطانی با تمسک به آن‌ها نوشته می‌شود.
آنچه در سؤال آمده است، افترا و دروغ بر پیروان اهل بیت (ع) است. فردى که این نسبت را به شیعه داده است یا فردی معاند و لجوج است که در تقابل با شیعه چاره‌ای جز اتهام زنی ندارد؛ چشمه منطق عقیدتی و دینی او خشک شده و از بحث منطقی با شیعه عاجز است. یا اینکه از ریشه و تاریخ این عبارت سخیف نا‌آگاه است.
در توضیح منشاء این شعار کفرآلود باید بگوییم که یهود معتقد بودند که رشته نبوت باید در خاندان یعقوب پیوسته بماند و از این خاندان بیرون نرود، ولى آنگاه که پیامبر گرامى (ص) با دلایل قطعى ظاهر گشت، به این فکر افتادند که جبرئیل را به خیانت متهم کنند و این شعار را سر دادند: «خان الأمین! خان الأمین! خان الأمین!» یعنى او در وحى الهى خیانت ورزید و به جاى آنکه نبوت را در فرزندان اسحاق ابقا کند، به فرزندان اسماعیل منتقل کرده و از همین جهت، یهود از دشمنان سر سخت جبرئیل امین هست.
فخر رازى در تفسیر خود مى نویسد: جامعه یهود، جبرئیل را فرشته عذاب مى نامند، و درباره او مى گفتند: خدا به او دستور داده بود که نبوت را در سلسله فرزندان اسرائیل قرار دهد ولى آن را به فرزندان اسماعیل داد. اتهام جبرئیل به خیانت مربوط به این گروه است که او را به خیانت در عوض کردن محل نبوت متهم کرده و به عللى او را دشمن مى داشتند (۱) و به دوستى میکائیل تظاهر مى کردند. قرآن در مقام انتقاد از عقیده آنان چنین مى فرماید:
«قُلْ مَنْ کانَ عَدُوًّا لِجِبْرِیلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى قَلْبِکَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ وَ هُدىً وَ بُشْرى لِلْمُؤْمِنِینَ». (۲)
«بگو هر کس با جبرئیل دشمن باشد (دشمن خداست)، و او مأمورى بیش نیست که به اذن خدا قرآن را بر قلب تو نازل کرده، کتاب هاى پیشین را تصدیق مى کند، و مؤمنان را هدایت نموده و مایه بشارت است»
ااکنون ببینید مطلبى را که یهود با آن بر ضدّ مسلمانان شعار مى دادند، چگونه برخى از افراد بى تقوا و دشمنان وحدت اسلامى، آن را به شیعه نسبت مى دهند و مى گویند: شیعه معتقد است که جبرئیل خیانت کرده و به جاى اینکه على را به مقام نبوت منصوب کند، آن را به پیامبر اسلام (ص) عطا کرده است! (۳)
پی نوشت ها:
۱. تفسیر کبیر فخر
رازى، ج ۳، ص ۱۹۵، دار احیاء التراث العربى، بیروت.
۲. بقره/ ۹۷.
۳. راهنماى حقیقت، شیخ جعفر سبحانی، ص: ۳۶۲- ۳۶۳.
منبع:حج
