سایه بیم بر سر دولت امید

آیا دیگر قصه ما و آمریکا قصه گرگ و میش نیست؟! ،آیا میتوان با شیطان بزرگ به مذاکره نشست؟!، آیا دیگر دوره مرگ بر آمریکا گفتن سرآمده است؟ اینها و سوالاتی از این دست چیزی است که این روز ها ذهن خیلی از دلبستگان به انقلاب را به خود مشغول کرده است.

بی شک سخنرانی رئیس جمهور کشورمان در مجمع عمومی سازمان ملل در عین دارا بودن مواضع انقلابی ،دارای یک روکش دیپلماتیک در شان یک رجل سیاسی بود ، خروجی این سخنرانی سر دادن ندای منطق و حسن نیت و اتمام حجت از سوی جمهوری اسلامی ایران برای جهانیان و بالاخص آمریکا و متحدانش در جهان بود.

بعد از ان هم فضای رسانه ای که تشنه دیدن ایران و آمریکا بر سر میز مذاکره بود شاهد دیدار وزیر خارجه دو کشور و سرانجام ارتباط تلفنی دو رئیس جمهور گشت که این موضوع موجب نگرانی یک عده و شادی دیگران ساده اندیش گردید.

 

آنچه مطمئنا درباره آمریکا و مذاکره با این کشور باید بیان نمود آن است که پس از سابقه دشمنی و اعمال ددمنشانه این کشور در مورد ملت رنجکشیده ایران ،خوش بین بودن به مذاکره با این کشور حماقتی بزرگ است اینکه گمان کنیم شیطان بزرگ این بار از در دوستی برآمده و در پی به رسمیت شناختن منافع ملی ایران اسلامی است.

ممکن است ما دیگر آن میش اوایل انقلاب نباشیم که نیستیم اما حقیقتا آمریکا همان گرگ است که سلام بی طمع نمی کند و توبه او مرگ است! البته این موضوع را هم نباید از نظر دور داشت که به اذعان آگاهان بین المللی قدرت این گرگ نسبت به روزگار پیشین بسیار افول کرده است اما باز باید آگاه بود که بارها و بارها او زخم خورده از حرکت ها و مواضع انقلابی و استکبار ستیزی جمهوری اسلامی بوده و هست!  

باید این سوال را مطرح نمود که آیا امروز پس از سی و اندی سال شعار مرگ بر آمریکا سردادن و دیدن جنگ افروزی ها و دشمنی های این کشور باید گفت که ماهیت این کشور استکباری عوض شده است؟! و روزگار آن شعار مردم ایران سرآمده است؟ ،آیا دیگر زمان مرگ نیرنگ های آمریکا علیه ما فرارسیده و باید با دیدن این دستکش مخملی ،دست چدنی آغشته به خون جوانهای این کشور را نادید گرفت؟!

کلّا و حاشا! که نمی توان ظلم های دیروز و ماهیت این گرگ زخم خورده را فراموش کرد ولی به فرموده رهبر معظم و حکیم انقلاب در عرصه دیپلماسی گاهی نرمش قهرمانانه لازم است اما کشتی گیران سیاسی کشور باید مراقب تاکتیک های غافل کننده دشمن باشند و گرفتار خطوات شیطان¹ بزرگ نشوند و عزت اسلام را فدای مصلحت مسلمین نکنند که در این صورت احدی الحسنیین² را با یک بازی باخت باخت عوض خواهند نمود.

1-سوره نور،آیه 21: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ وَمَن یَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ؛اى کسانى که ایمان آورده‏ اید! از گام‏هاى شیطان پیروى نکنید، و هر کس پیروى گام‏هاى شیطان کند، [بداند که‏] او قطعا به فحشا و منکر امر میکند.

2-سوره توبه،آیه 52:قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلاَّ إِحْدَی الْحُسْنَیَیْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِکُمْ أَن یُصِیبَکُمُ اللّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَیْدِینَا فَتَرَبَّصُواْ إِنَّا مَعَکُم مُّتَرَبِّصُونَبگو: آیا شما درباره ما جز یکی از دو خوبی (پیروزی یا شهادت) را انتظار می برید؟ ولی ما درباره شما انتظار داریم که خدا از جانب خود یا به دست ما عذابی بر شما وارد سازد. پس منتظر باشید که ما هم با شما منتظریم.