ابوبصیر گفت: پس از شهادت حضرت امام صادق(ع) نزد ام حمیده رفتم تا به او تسلیت بگویم. تا چشمش به من افتاد شروع کرد به گریه کردن. من نیز از حال او به گریه افتادم، آن گاه گفت: ابا محمد! اگر حضرت امام صادق (ع) را هنگام مرگ مشاهده می کردی چیز عجیبی می دیدی. در آن لحظات آخر چشم باز کرد و فرمود:
هرکس بین من واو خویشاوندی هست بگویید بیاید، سفارشی دارم. ام حمیده گفت: تمام خویشاوندان آن جناب را جمع کردیم، امام صادق(ع) نگاهی به آنها کرد و فرمود: شفاعت ما خاندان به آن کسی که نمازش را سبک شمارد نخواهد رسید.
حضرت امام صادق(ع) فرمود: روزی علی بن ابیطالب (ع) مردی را مشاهده کرد که همانند کلاغ که منقار به زمین می زند نماز می خواند، به او فرمود: چند وقت است این طور نماز می خوانی؟ عرض کرد: از فلان زمان. امام فرمود: عمل تو نزد خدا مانند کلاغی است که منقار بر زمین می زند اگر با همین وضع بمیری بر غیرملت محمد(ص) خواهی مرد، آن گاه فرمود: دزدترین مردم کسی است که از نمازش بدزدد.