خوردن انگور و کمک به مراجعین

.یکى از اصحاب امام جعفر صادق علیه السلام حکایت کند:روزى در مِنى و عرفات در حضور آن حضرت مشغول خوردن انگور بودیم ، که فقیرى آمد و تقاضاى کمک کرد. حضرت یک خوشه انگور به آن فقیر داد، فقیر گفت : انگور نمى خواهم ، چنانچه درهم و دینارى دارید، کمک نمائید؟

امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند به تو کمک نماید.و فقیر مقدارى راه رفت و سپس بازگشت و همان مقدار انگور را درخواست کرد، ولى حضرت چیزى به او نداد و فقط فرمود: خدا به تو کمک نماید.بعد از آن ، فقیرى دیگر آمد و درخواست کمک کرد؟
حضرت چند دانه انگور به او داد، فقیر آن چند دانه انگور را گرفت و گفت : (الحمد للّه ربّ العالمین ) که خداوند مهربان مرا روزى داد؛ و چون که خواست برود امام علیه السلام به او فرمود: صبر کن ؛ و دو دست مبارک خود را پر از انگور کرد و تحویل او داد.فقیر بار دیگر خداى تعالى را شکر و سپاس گفت ؛ و خواست حرکت کند که برود، حضرت فرمود: چقدر پول همراه دارى ؟
فقیر پول هاى خود را که حدود بیست درهم بود نشان داد و حضرت نیز به همان مقدار درهم به او کمک نمود.هنگامى که فقیر پول ها را از آن حضرت گرفت ، شکر و سپاس خداى را به جا آورد.و حرکت کرد تا برود، حضرت فرمود: صبر کن و سپس پیراهن خود را درآورد و تحویل آن فقیر داد و فرمود: آن را بپوش ، فقیر پیراهن را گرفت و پس از شکر خدا، نیز از آن حضرت سپاس ، به جاى آورد؛ و دعاى خیرى در حقّ حضرت کرد و رفت.  همچنین مرحوم شیخ طوسى و دیگر بزرگان آورده اند:شخصى به نام مفضّل بن قیس حکایت نماید:روزى به محضر مبارک امام صادق علیه السلام وارد شدم ؛ و بعضى از مشکلات زندگى خود و خانواده ام را براى آن حضرت بازگو کردم .امام علیه السلام به کنیز خود فرمود: آن کیسه را بیاور.هنگامى که کنیز کیسه را آورد، حضرت به من فرمود: در این کیسه مقدار چهارصد دینار است ، که منصور دوانیقى آن ها را براى ما ارسال داشته است ، آن ها را بردار و مشکلات زندگى خود و خانواده ات را برطرف نما.پس از آن که کیسه را گرفتم ، عرضه داشتم : یاابن رسول اللّه ! من تقاضاى پول نکردم ؛ بلکه خواستم در حقّ ما به درگاه خداوند متعال دعائى کنى ، تا به دعاى شما گرفتارى هاى ما برطرف گردد.امام علیه السلام فرمود: مانعى بدارد، این پول ها را بردار؛ و به همین زودى به درگاه خداوند سبحان دعا مى کنم ، که ان شاء اللّه ؛ به خواسته هایت برسى .و در پایان به عنوان موعظه و نصیحت فرمود: مواظب باش که اسرار زندگى و خانواده ات را براى هر کسى بازگو نکنى ؛ که خود را در نزد افراد، بى جهت سبک خواهى کرد.